kapittel
substantiv inkjekjønn
Opphav
norrønt kapituli, kapitulum, av latin capitulum, diminutiv av caput ‘hovud’; jamfør kapitelTyding og bruk
- del eller avsnitt i bok, rapport eller liknande, ofte med overskrift
Døme
- kome til siste kapittel i boka;
- boka er delt inn i kapittel;
- ho las dei fem første kapitla
- som etterledd i ord som
- innleiingskapittel
- underkapittel
- i overført tyding: del av ei utvikling, forhold, livsløp eller liknande
Døme
- eit avslutta kapittel i livet
- munkane eller prestane i eit kloster eller ei kyrkje;styre for ein kyrkjeleg orden
- som etterledd i ord som
- domkapittel
Faste uttrykk
- eit avslutta/tilbakelagt kapittelnoko ein har gjort seg ferdig med
- minna var eit avslutta kapittel;
- å betale tv-lisens er eit tilbakelagt kapittel
- eit kapittel for segnoko heilt spesielt
- feiringa var eit kapittel for seg
- eit mørkt kapittelei vond hending eller sak
- eit mørkt kapittel i kolonihistoria;
- sesongen vart eit mørkt kapittel for laget
- eit sørgjeleg kapittelei tragisk historie frå byrjing til slutt
- avisa kalla reforma eit sorgens kapittel