ur 2
substantiv inkjekjønn
Opphav
frå lågtysk, same opphav som gresk og latin hora; samanheng med år (3Tyding og bruk
apparat eller mekanisme som viser tid på døgnet
Døme
- uret i tårnet;
- forretning for ur og optikk
- som etterledd i ord som
- armbandsur
- solur
- stemplingsur
- veggur
- vekkarur