rømme 2
rømma
verb
Opphav
norrønt rýma ‘gjere romslegare, rydde, flytte’; samanheng med rom (3 og rom (4Tyding og bruk
- forlate ein stad (frivillig eller tvungen);flytte ut av;trekkje seg bort frå
Døme
- rømme byen
Døme
- rømme frå fengselet;
- ho rømde heimanfrå
- gjere rom (3, 4) eller plass;vide ut