Nynorskordboka
lagnad
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein lagnad | lagnaden | lagnadar | lagnadane |
| lagnader | lagnadene | ||
Opphav
norrønt laginn, av leggja ‘avgjere’; av lagenTyding og bruk
- det som er fastsett for ein (av ei høgare makt)
Døme
- ein lyt finne seg i lagnaden sin;
- ingen kan rømme frå lagnaden sin
- noko eller nokon som er eller blir avgjerande for ein
Døme
- den mannen vart lagnaden hennar
- livsløp, historie
Døme
- dei fekk ein tung lagnad
- endeleg utfall
Døme
- lagnaden din er avgjord;
- få same lagnaden som forgjengaren sin
- i bunden form eintal: høgare makt som ein tenkjer seg har avgjerande innverknad på eit menneskeliv
Døme
- tru på lagnaden
Faste uttrykk
- utfordre lagnadengjere noko vågalt