Gå til hovedinnhold
Tilgjengelighet
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Enkelt søk
Om avansert søk
Ett treff

Nynorskordboka 19 oppslagsord

veike 3, veikje 2

veika, veikja

verb

Opphav

norrønt veikja ‘bøye’

Tyding og bruk

gjere veik (2, veikare
Døme
  • sjukdom veiker kroppen;
  • tvilsame døme veiker framstillinga
Artikkelside

veike 1, veikje 1

substantiv hokjønn

Opphav

av våk (2

Tyding og bruk

Artikkelside

veik 1, veike 2

substantiv hankjønn

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

tråd, strimmel av tvinna eller vove garn som syg opp brennstoff i lys (1, 6) eller lampe og brenn med klar flamme
Artikkelside

veik 2

adjektiv

Opphav

norrønt veikr; samanheng med vike (1

Tyding og bruk

  1. som har lita makt, som toler lite;
    Døme
    • veik i armane;
    • ha ein veik rygg;
    • vere veik og sjukleg;
    • ha ein veik karakter;
    • kjenne seg veik om hjartet – mjuk
    • som har (heller) små evner; jamfør evneveik
      • hjelpe dei veikaste elevane
  2. dårleg, lite dugande
    Døme
    • eit veikt punkt i framstillinga;
    • ei veik regjering
  3. om smak, verknad: linn, tynn
    Døme
    • veikt øl
  4. Døme
    • veik lukt, lyd, varme, vind
Artikkelside

direktiv antenne

Tyding og bruk

antenne brukt til å konsentrere utsende signal i ei viss retning el. ta imot fjerne og veike signal
Artikkelside

kjerte

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt kerti, gjennom lågtysk og gammalhøgtysk ‘veike’; frå latin charta ‘veike’, opphavleg ‘papir’

Tyding og bruk

høgt vokslys;
Artikkelside

fakkel

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom tysk Fackel; frå latin fax ‘fakkel’

Tyding og bruk

  1. stav eller samanbunta tynne stikker innsette med brennbart stoff;
    boks med brennstoff og kraftig veike til å tenne på ute
    Døme
    • bere faklar i demonstrasjonstog;
    • dei hadde tent faklar på trappa før festen;
    • dei tente ein fakkel på ulykkesstaden
  2. i petroleumsverksemd: tårn som blir brukt til å brenne overskot av olje og gass;
    jamfør fakle
Artikkelside

svekke, svekkje

svekka, svekkja

verb

Opphav

frå lågtysk; samanheng med svak

Tyding og bruk

  1. gjere svak;
    • sjukdomen har svekt henne;
    • svekke stoda si;
    • svekke det gode førstegongsinntrykket
  2. i perfektum partisipp:
    • ha svekt syn
Artikkelside

uveikt

adjektiv

Opphav

av veike (1

Tyding og bruk

usvekt, like sterk
Artikkelside

veikjunge

substantiv hankjønn

Opphav

av veike (1

Tyding og bruk

Artikkelside
Side 1 av 2