Artikkelside

Nynorskordboka

linn

adjektiv

Bøyningstabell for dette adjektivet
eintal			fleirtal
hankjønn / hokjønn	inkjekjønn	bunden form	fleirtal
linn	lint	linne	linne

Bøyningstabell for dette adjektivet (gradbøyning)
gradbøying
komparativ	superlativ ubunden form	superlativ bunden form
linnare	linnast	linnaste

Opphav

opphavleg ‘bøyeleg, som gjev etter’; innverknad frå lin (

Tyding og bruk

mild;
lite salt
Døme
- linn suppe;
- linn i smaken
brukt som adverb: forsiktig
Døme
- klappe lint
i språkvitskap: med regelviss bøying;
svak (2);
til skilnad frå sterk (7)
Døme
- linne former av adjektiv

Faste uttrykk

linn bøying
i språkvitskap, om verb i germanske språk: bøying med tillagd ending i preteritum; til skilnad frå sterk bøying
linne substantiv
substantiv som endar på trykklett vokal;
til skilnad frå sterke substantiv
linne verb
i germanske språk: verb som lagar preteritum med bøyingsending;
til skilnad frå sterke verb