Gå til hovedinnhold
Tilgjengelighet
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Enkelt søk
Om avansert søk
33 treff

Nynorskordboka 33 oppslagsord

talent 1

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom latin; frå gresk talanton ‘vekt’

Tyding og bruk

  1. tidlegare mynteining i Hellas
    Døme
    • ein talent = 60 pund = 6000 drakmar
  2. tidlegare vekteining i Hellas
Artikkelside

talent 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå mellomalderlatin; av talent (1 etter Matt. 25,14–30

Tyding og bruk

  1. medfødd gjevnad (2) på eit visst område;
    Døme
    • ha talent for noko;
    • utnytte talentet sitt
  2. person med talent (2, 1)
    Døme
    • oppdage nye talent;
    • vere blant dei største talenta
Artikkelside

gjevnad, givnad

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. Døme
    • ha den gjevnaden at ein er tolsam
  2. Døme
    • ha gjevnad for musikk
Artikkelside

talentspeiding

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å leite etter nye talent (2, 2);
Artikkelside

talentspeidar

substantiv hankjønn

Opphav

etter engelsk talent scout

Tyding og bruk

person som sporar opp og lanserer nye talent (2, 2)
Døme
  • jobbe som talentspeidar i ein fotballklubb
Artikkelside

talentlaus

adjektiv

Tyding og bruk

som manglar eller syner mangel på talent (2, 1)
Døme
  • ein talentlaus skodespelar;
  • det er heilt talentlaust
Artikkelside

talentjakt

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å leite etter nye talent (2, 2)
Døme
  • klubben er stadig på talentjakt
Artikkelside

selskapeleg, selskapleg

adjektiv

Tyding og bruk

  1. som gjerne søkjer selskap med andre;
    som liker å omgåast andre;
    Døme
    • ha ein selskapeleg natur;
    • hunden vår er veldig selskapeleg
  2. som har preg av selskap (2);
    som høver for eller er merkt av selskapslivet;
    Døme
    • eit selskapeleg samvære;
    • ha mange selskapelege talent;
    • det var lite selskapeleg liv i heimen
Artikkelside

røpe

røpa

verb

Opphav

norrønt hrópa, hrǿpa ‘baktale’

Tyding og bruk

  1. gjere kjent noko som til no har vore ukjend;
    Døme
    • eg vil ikkje røpe for mykje;
    • han røpte ingenting om innhaldet
  2. vitne om;
    vise
    Døme
    • språket røper at han er utlending;
    • han røpte eit stort talent

Faste uttrykk

  • røpe seg
    avsløre seg sjølv, oftast mot eigen vilje
    • ho heldt maska, og røpte seg ikkje
Artikkelside

retorisk

adjektiv

Tyding og bruk

som gjeld talekunst;
veltalande
Døme
  • vere eit retorisk talent

Faste uttrykk

  • retorisk spørsmål
    spørsmål som ein ikkje ventar svar på, eller som ein stiller for seg sjølv for å kunne svare på det
Artikkelside