Nynorskordboka
tidspunkt
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit tidspunkt | tidspunktet | tidspunkt | tidspunkta |
Tyding og bruk
- (fastsett) tid (1, 4), klokkeslett, dato eller liknande
Døme
- traktaten tek til å gjelde på eit bestemt tidspunkt