Avansert søk

18 treff

Nynorskordboka 18 oppslagsord

skrinn

adjektiv

Opphav

samanheng med skorpen

Tyding og bruk

  1. med svært lite feitt på kroppen;
    Døme
    • ein lang og skrinn fyr;
    • grisen var for skrinn
  2. lite næringsrik;
    Døme
    • få skrinn kost
  3. som har dårlege kår for vekst;
    grunn, mager
    Døme
    • jorda var skrinn

piren 1

adjektiv

Opphav

jamfør pire (1 og pire (4 i tydinga ‘vekse fram’

Tyding og bruk

liten av vekst;
skrinn, skranten, tynn, sped
Døme
  • groren er piren;
  • piren og tynn i røysta

Faste uttrykk

  • det er ikkje pire
    det er ikkje til å spøkje med
    • det er ikkje pire å spele framfor ein fullsett sal

hams

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt hams; samanheng med ham

Tyding og bruk

  1. hylster av samanvaksne blad kring nøttene hos bøk, hassel og eik;
    blad som sit kring ei frukt, til dømes jordbær og molte
    Døme
    • sleppe hamsen
  2. skolm og blomsterdelar kring frøa hos kløverplante
  3. ytre kroppsdekke;
    Døme
    • skifte hams;
    • han gjekk i same hamsen støtt

Faste uttrykk

  • lett i hamsen
    om dyr, ting eller menneske: skrinn, tynn

ufruktbar

adjektiv

Opphav

jamfør fruktbar

Tyding og bruk

  1. som gjev lite grøde;
    Døme
    • ufruktbar jord
  2. i overført tyding: som ikkje gjev gagnleg resultat;
    resultatlaus, unyttig, gagnlaus
    Døme
    • ufruktbar venting;
    • ufruktbare diskusjonar

spinken

adjektiv

Tyding og bruk

grann, skrinn

lett i hamsen

Tyding og bruk

om dyr, ting eller menneske: skrinn, tynn;
Sjå: hams

karrig

adjektiv

Opphav

gjennom dansk; frå lågtysk kar(i)ch

Tyding og bruk

  1. Døme
    • karrig jord
  2. dårleg, knapp
    Døme
    • leve under karrige tilhøve

nauv

adjektiv

Opphav

truleg frå frisisk og lågtysk nau ‘knapp, skrinn’; same opphav som nogg

Tyding og bruk

  1. Døme
    • vere nauv med maten;
    • vere nauv på det
  2. som knapt rekk;
    snau, knapp
    Døme
    • gje nauvt mål;
    • ha nauvt med pengar
    • brukt som adverb:
      • det var nauvt han greidde det
  3. om vind: som er mest imot, slik at båtar må leggjast nær opp til vinden
  4. som toler lite;
    sær, vrang

rabb, rabbe 1

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør mellomnorsk rabbi

Tyding og bruk

steinete, skrinn og ofte låg jordrygg

galde 1

substantiv hankjønn

Opphav

samanheng med dansk gold ‘skrinn, ufruktbar’

Tyding og bruk

hannplante av hamp