Nynorskordboka
skrinn
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| skrinn | skrint | skrinne | skrinne |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| skrinnare | skrinnast | skrinnaste |
Opphav
samanheng med skorpenTyding og bruk
- med svært lite feitt på kroppen;
Døme
- ein lang og skrinn fyr;
- grisen var for skrinn
- lite næringsrik;
Døme
- få skrinn kost
- som har dårlege kår for vekst;grunn, mager
Døme
- jorda var skrinn