Avansert søk

8 treff

Nynorskordboka 8 oppslagsord

rallar

substantiv hankjønn

Opphav

frå svensk, truleg av rallväg ‘jernbane’; jamfør ralle (3

Tyding og bruk

om eldre forhold: omreisande anleggsarbeidar, særleg på jernbane- eller veganlegg;

ralle 1

ralla

verb

Opphav

dansk; jamfør ralle (2

Tyding og bruk

gje frå seg ein gurglande eller surklande lyd (når ein pustar)
Døme
  • han seig saman og ralla
  • brukt som adjektiv:
    • ein rallande dødslyd

ralle 2

ralla

verb

Opphav

lydord; jamfør rale

Tyding og bruk

snakke mykje;
skravle, røde (4
Døme
  • sitje og ralle

ralle 3

ralla

verb

Opphav

jamfør svensk dialekt ralla ‘springe omkring, drive dank’; jamfør rallar

Tyding og bruk

fare ikring;
Døme
  • dei ralla rundt i gatene

slusk

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. slurvete, vyrdlaus person
  2. uflidd person;
  3. om eldre forhold: omreisande anleggsarbeidar;

bus 2

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. anleggs- eller gruvearbeidar;

rallarvise

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

vise (1 om livet som rallar

vegslusk

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

(framand) vegarbeidar;
jamfør rallar