Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 9 oppslagsord

hike 1

hika

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

av hik

Tyding og bruk

lage hikar (til dømes når ein skjer til noko)

hike 2

hika

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

same opphav som islandsk hika ‘tvike’

Tyding og bruk

vere tvilrådig;
stå opprådd;

hike 3

hika

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

jamfør dansk hige, opphavleg ‘puste sterkt’; samanheng med hikke (2

Tyding og bruk

trå etter noko;
vente lenge;
Døme
  • hike etter noko

trakte etter

Tyding og bruk

hike, trå etter; lengte etter; ynskje seg;
Sjå: trakte

hikke 2

hikka

verb

Opphav

samanheng med hike (3

Tyding og bruk

Døme
  • ho hikkar høglydt

haike

haika

verb

Opphav

av engelsk hike

Tyding og bruk

  1. skaffe seg gratis skyss ved å stoppe bilar langs vegen
    Døme
    • haike i sommarferien;
    • haike seg gjennom landet
  2. om speidarar: vere på haik (2)

trå 3

verb

Opphav

norrønt þrá

Tyding og bruk

gjerne vilje ha, ha hug på, hike, fyse, trakte, streve (etter);
Døme
  • trå etter ære, makt;
  • du skal ikkje trå etter eigedomen åt nesten dindet niande bodordet;
  • kyrne trår heimstundar el. rømmer heim frå setra

stunde

stunda

verb

Opphav

norrønt stunda

Tyding og bruk

  1. hike, lengte, trå etter
    Døme
    • stunde heim;
    • stunde etter noko
  2. nærme seg til (ei viss tid);
    Døme
    • det stundar mot vår;
    • det stundar til jul
  3. Døme
    • han har ikkje noko å stunde etter bror sin

heiskleg

adjektiv

Opphav

jamfør svensk hisklig; jamfør hikke (2 og hike (3

Tyding og bruk

om vêr: fælsleg, ofseleg;
som forsterkande adverb:
Døme
  • heiskleg fort;
  • eit heiskleg høgt fjell