Avansert søk

19 treff

Nynorskordboka 19 oppslagsord

halling 1

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. det å halle (1);
    hallande stilling
    Døme
    • syklisten hadde rett halling i svingen
  2. Døme
    • ha ei halling mot det religiøse

halling 2

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. person frå Hallingdal;
  2. akrobatisk solodans (særleg for menn) i ²⁄₄ eller ⁶⁄₈ takt med mange turar;
    Døme
    • danse halling
  3. Døme
    • spele ein halling

takhalling

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

halling på takflate;

stiging 2, stigning

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. halling oppover;
    Døme
    • nyvegen får mindre stiging enn den gamle;
    • løypa hadde ei hard stiging mellom fem og ti kilometer
  2. Døme
    • stiging i vasstanden;
    • utgiftene syner sterk stiging

slagside 1

substantiv hokjønn

Opphav

av nederlandsk slagzijde og tysk Schlagseite; jamfør slag (1

Tyding og bruk

  1. halling (1, 1) som eit fartøy får til ei av sidene
    Døme
    • båten hadde 35 graders slagside;
    • skipet fekk slagside og sokk
  2. i overført tyding: einsidig, partisk haldning
    Døme
    • ei framstilling med sterk slagside;
    • ei tydeleg nasjonalistisk slagside

hallingdans

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

det å danse halling (2, 2)

hallingkast

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

roterande kast;
rundkast i halling (2, 2) der dansaren sparkar i takbjelken eller sparkar ned ein hatt på ei stong
Døme
  • spenne hallingkast

hallingslått

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

hallingtakt

substantiv hankjønn eller hokjønn

Opphav

av halling (2

Tyding og bruk

takt (1, 1) (som) i ein hallingslått

hallingdøl

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør døl (2

Tyding og bruk

person frå Hallingdal;