Avansert søk

Ett treff

Nynorskordboka 104 oppslagsord

dom 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt dómr, jamfør tysk tun og engelsk do ‘gjere’; jamfør -dom

Tyding og bruk

  1. sluttavgjerd i ei rettssak
    Døme
    • felle ein dom;
    • domen lyder på to års fengsel;
    • dom utan vilkår;
    • ein mild dom;
    • anke ein dom;
    • utan lov og dom
  2. Døme
    • min dom om kunstverket

Faste uttrykk

  • dom på vilkår
  • dom utan vilkår
    dom som må sonast
  • i dyre domar
    svært dyrt
  • kome opp til doms
    om sak for retten: vere klar til domfelling
  • setje seg til doms over
    fordøme, døme, kritisere
  • utan lov og dom
    utan rettargang
    • bli fengsla utan lov og dom

dom 2

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom tysk, frå fransk; opphavleg av latin domus (Dei) ‘(Guds) hus’

Tyding og bruk

Døme
  • restaurere fasaden på domen

lov og dom

Tyding og bruk

Døme
  • bli fengsla utan lov og dom

elektronisk fotlenkje

Tyding og bruk

reim med sendar til å feste om okla, brukt til elektronisk overvaking av person som sonar ein dom (som alternativ til fengselsstraff);
Sjå: fotlenkje

det store gross/grosset

Tyding og bruk

storparten, hovudmassen;
dei fleste;
Sjå: gross
Døme
  • det store gross av mindre gjeldssaker endar med dom;
  • saka er viktig for det store grosset av medlemsmassen

utan lov og dom

Tyding og bruk

utan rettargang;
Sjå: dom
Døme
  • bli fengsla utan lov og dom

dom utan vilkår

Tyding og bruk

dom som må sonast;
Sjå: dom

formildande omstende

Tyding og bruk

tilhøve som fører til mildare straff eller dom;
Døme
  • retten meiner at det er fleire formildande omstende i denne saka

i dyre domar

Tyding og bruk

svært dyrt;
Sjå: dom

setje seg til doms over

Tyding og bruk

fordøme, døme, kritisere;
Sjå: dom