Nynorskordboka
falle
falla
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å fallaå falle | fell | fall | har falle | fall! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
fallen + substantiv | falle + substantiv | den/det falne + substantiv | falne + substantiv | fallande |
Opphav
norrønt fallaTyding og bruk
- kome eller vere i rørsle nedetter
Døme
- lauvet fell;
- tårene fall;
- la ankeret falle;
- håret fell av
- dette over ende;
Døme
- falle over ende;
- falle på kne;
- falle og slå seg;
- falle i knas
- bli oppheva;bli oppgjeven
Døme
- ordninga fell bort;
- la gamle prinsipp falle bort
- bli erobra, overvunnen, styrta eller vraka;li nederlag
Døme
- byen fall;
- regjeringa fall;
- framlegget fall mot fire stemmer
Døme
- falle i krigen
- gå ned;
Døme
- temperaturen fell;
- prisane har falle det siste året;
- fallande kurve
- treffe;kome
Døme
- vinden fell sørleg;
- saka fell inn under § 5;
- 17. mai fell på ein måndag;
- ansvaret fell på meg;
- falle i klørne på nokon;
- falle i unåde;
- falle i tankar;
- falle i auga;
- natta fell på;
- det fall ro over han;
- det fall mange lovord om jubilanten;
- dommen fell neste veke
- forme seg;
Døme
- skaftet fell godt i handa;
- kjolen fell fint;
- falle i smak
- verke, vere eller bli
Døme
- arbeidet fell lett for henne;
- det fell naturleg å ta opp saka no;
- tida fall lang
Faste uttrykk
- fallande månemåne i ne
- falle avbli liggjande etter;
dabbe av, til dømes i eit løp - falle forbli svært interessert i;
forelske seg i - falle frå
- døy
- forlate, svikte;
slutte
- falle gjennomikkje kunne hevde seg;
mislykkast - falle i fiskmislykkast
- falle i god jordbli godt motteken, verke godt
- falle i syndgjere noko umoralsk;
synde - falle mellom to stolarpasse til verken det eine eller det andre
- falle nokon i ryggengå til åtak på nokon bakfrå;
svike - falle nokon innkome nokon i tankane
- falle på steingrunnvere utan verknad;
ikkje finne grobotn- bodskapen fall på steingrunn
- falle til jordabli utan verknad;
mislykkast - falle utforsvinne
- eit ord har falle ut av teksten;
- tanna fall ut
- som det fell segetter som det høver eller treffer seg
- stå og falle medvere heilt avhengig av