Nynorskordboka
meining
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei meining | meininga | meiningar | meiningane |
Opphav
av meineTyding og bruk
- tanke, innhald, tyding (i eit ord, ei ytring, ei handling eller liknande);samanheng, plan, føremål
Døme
- skjøne meininga i det som blir sagt;
- i vid meining;
- finne ei meining i tilværet;
- det er inga meining i slikt!
- er det meininga at eg skal vere med?
- gjere noko i beste meining
- oppfatning, overtyding;
Døme
- seie meininga si;
- gjere seg opp ei meining om noko;
- det er berre éi meining om det
Faste uttrykk
- delte meiningarulike, ofte motsette, meiningar
- det er delte meiningar om den saka
- meingars moteigne, sterke meiningar
- ei sterk kvinne med meiningars mot