Gå til hovedinnhold
Tilgjengelighet
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Enkelt søk
Om avansert søk
Ett treff

Nynorskordboka 14 oppslagsord

uttrykk

substantiv inkjekjønn

Opphav

etter tysk Ausdruck; frå fransk expression

Tyding og bruk

  1. det å vise seg;
    det å kome fram;
    (språkleg) utforming
    Døme
    • la kjenslene kome til uttrykk;
    • kritikken kjem til uttrykk i avisspaltene;
    • gje uttrykk for stor sorg;
    • gje uttrykk for tankane sine
  2. ytre teikn eller utsjånad (særleg på andlet) som viser sinnsstemning eller liknande;
    Døme
    • andletsuttrykk;
    • setje opp eit forundra uttrykk
  3. synleg innleving og kjensle
    Døme
    • tolke diktet med uttrykk;
    • leggje uttrykk i spelet, songen
  4. språkleg formulering;
    Døme
    • faguttrykk;
    • kraftuttrykk;
    • ord og uttrykk frå talemålet;
    • faste uttrykk;
    • bruke sterke uttrykk – ta hardt i (når ein taler el. skriv)
  5. teikn som står for eit omgrep
    Døme
    • matematisk uttrykk
Artikkelside

term

substantiv hankjønn

Opphav

engelsk, gjennom fransk terme, frå latin terminus ‘grense’; jamfør terminus

Tyding og bruk

  1. ord eller uttrykk som har ei fast avgrensa tyding og er knytt til eit visst emne eller fagområde;
  2. omgrep som går inn i ei slutning
Artikkelside

teknisk

adjektiv

Opphav

gjennom fransk, tysk, frå latin; jamfør teknikk

Tyding og bruk

  1. som gjeld teknikk (1), som gjeld fagleg utføring eller framgangsmåte;
    som gjeld praktisk gjennomføring og liknande
    Døme
    • teknisk sett var det bra;
    • ein teknisk fotballspelar – med god teknikk;
    • teknisk feil;
    • det er teknisk uråd å få det til
  2. som gjeld teknikk (2)
    Døme
    • elektroteknisk;
    • produksjonsteknisk;
    • teknisk skule, museum, prøvetur, tidsskrift;
    • den tekniske utviklinga

Faste uttrykk

  • teknisk knockout
    det at den eine parten i ein boksekamp ikkje kan halde fram sjølv om han ikkje er slått ut
  • teknisk terminologi
    faguttrykk
Artikkelside

assimilasjon

substantiv hankjønn

Uttale

asimilasjoˊn

Opphav

frå latin; jamfør assimilere

Tyding og bruk

  1. tilpassing eller omdanning til noko som allereie eksisterer;
  2. politisk driven eller sjølvdriven prosess der ei minoritetsgruppe blir meir lik ein majoritet
    Døme
    • assimilasjon og fornorskning av samane
  3. som faguttrykk i mellom anna språkvitskap, geologi, fysiologi, psykologi og botanikk: det å assimilere
    Døme
    • assimilasjonen av karbondioksid
Artikkelside
Side 2 av 2