Avansert søk

22 treff

Bokmålsordboka 11 oppslagsord

kjekk

adjektiv

Opphav

gjennom dansk, fra tysk keck; beslektet med kvikk

Betydning og bruk

  1. grei, hyggelig, real
    Eksempel
    • en knakende kjekk kar
  2. om aktivitet, situasjon eller lignende: hyggelig, trivelig
    Eksempel
    • ha det kjekt;
    • gjøre noe kjekt i helgen
  3. tiltalende, attraktiv
    Eksempel
    • kjekk og pen
  4. Eksempel
    • være helt kjekk igjen
  5. nyttig, praktisk
    Eksempel
    • et kjekt plagg;
    • en kjekk bil
  6. modig, freidig
    Eksempel
    • det var svært så kjekk du er;
    • være kjekk i munnen

kjekke

verb

Faste uttrykk

  • kjekke seg
    gjøre seg kjekk (6);
    prøve å imponere;
    vise seg

kjekke seg

Betydning og bruk

gjøre seg kjekk (6);
prøve å imponere;
vise seg;
Se: kjekke

bråkjekk

adjektiv

Opphav

av brå-

Betydning og bruk

som legger (vel mye) vinn på å være kjekk (6)
Eksempel
  • bråkjekke tenåringer;
  • bråkjekk oppførsel

knas 2

adjektiv

Betydning og bruk

grei, kjekk, morsom
Eksempel
  • ridning er knas

snerten

adjektiv

Betydning og bruk

Eksempel
  • jenta var fiks og snerten;
  • et snertent redskap

tidig

adjektiv

Opphav

av norrønt tid og tíðr ‘gjev, lysten på, rask’; jamfør tid

Betydning og bruk

som er tidlig (oppe, ute);
av og til;
bergensk:
Eksempel
  • en tidig tøsen kvikk jente

hjerta

adjektiv

Opphav

av hjerte

Betydning og bruk

Faste uttrykk

  • være hjerta på
    ha mot på, lyst på

kjekkesen

adjektiv

Betydning og bruk

Eksempel
  • det var svært så kjekkesen du er

kjekkas

substantiv hankjønn

Betydning og bruk

brautende, freidig person;
jamfør kjekk (6)

Nynorskordboka 11 oppslagsord

kjekk

adjektiv

Opphav

gjennom dansk, frå tysk keck; samanheng med kvikk

Tyding og bruk

  1. grei, snill, real
    Døme
    • ein kjekk kar;
    • kjekke folk
  2. om aktivitet, situasjon eller liknande: hyggjeleg, triveleg
    Døme
    • ei kjekk oppleving;
    • ha det kjekt;
    • det er kjekt å gå tur i skogen
  3. tiltalande, attraktiv
    Døme
    • han var flink, kjekk og rik
  4. Døme
    • ho kjende seg ikkje heilt kjekk
  5. nyttig, praktisk
    Døme
    • ein liten og kjekk bil
  6. modig, djerv, freidig
    Døme
    • gjere seg kjekk

kjekke

kjekka

verb

Faste uttrykk

  • kjekke seg
    gjere seg kjekk (6); prøve å imponere; vise seg

kjekke seg

Tyding og bruk

gjere seg kjekk (6); prøve å imponere; vise seg;
Sjå: kjekke

snerten

adjektiv

Tyding og bruk

    • ein snerten liten kar
    • jenta var fiks og snerten
    • ein snerten reiskap

bråkjekk

adjektiv

Opphav

av brå-

Tyding og bruk

som legg (vel mykje) vinn på å vere kjekk (6)
Døme
  • bråkjekke tenåringar;
  • ha ein bråkjekk tone

eplekjekk

adjektiv

Tyding og bruk

overdrive eller påteke kjekk (6);
Døme
  • eplekjekke skiløparar;
  • den eplekjekke tonen frå advokaten

frøken 1

substantiv hokjønn

Opphav

frå lågtysk; opphavleg diminutiv av frue

Tyding og bruk

  1. tittel (2) for ugift kvinne eller ung kvinne som ein ikkje veit om er gift eller ikkje;
    forkorta fr.
    Døme
    • ei ung frøken;
    • frøken Hansen;
    • ver så god, frøken
  2. eldre nemning for kvinneleg lærar i (barne)skulen
    Døme
    • frøken er kjekk

knas 2

adjektiv

Tyding og bruk

grom, kjekk, morosam
Døme
  • det tv-programmet er så knast

tapper

adjektiv

Opphav

lågtysk

Tyding og bruk

Døme
  • tapper innsats;
  • halde seg tapper;
  • eit tappert smil

støve

støva

verb

Opphav

lågtysk stoven

Tyding og bruk

  1. fyke, ryke av støv
    Døme
    • det støvar fælt når bilane køyrer forbi;
    • bøkene støvar ned i hyllene
  2. Døme
    • hunden støva opp vilt;
    • støve opp antikvitetar
    • i presens partisipp:
      • kome støvandekome feiande;
      • ein støvande(s) karein kjekk, grei kar