Avansert søk

Bokmålsordboka 1 oppslagsord

snurrig

adjektiv

Opphav

fra tysk; lavtysk

Betydning og bruk

pussig, rar, besynderlig

Eksempel

en snurrig type;
snurrige påfunn

Nynorskordboka 2 oppslagsord

personasje

substantiv hankjønn

Opphav

frå fransk , av personne ‘person’

Tyding og bruk

brukt nedsetjande: individ, fyr (1
Døme
- ein snurrig personasje
i eldre språk: fornem, framståande person

snurrig

adjektiv

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

Døme

ein snurrig type;
snurrige påfunn