Avansert søk

Nynorskordboka 4 oppslagsord

skrike 2

skrika

verb

Opphav

lydord

Tyding og bruk

setje i høge og skjerande lydar;
hyle, yle
Døme
- skrike høgt av smerte
gråte høgt
Døme
- småbarn skrik når dei svelt
bruke sterk røyst, særleg for å bli høyrd eller få fram sterk kjensle;
rope
Døme
- skrike i munnen på kvarandre;
- skrike om hjelp
gje frå seg ein høg og skjerande eller pipande lyd;
knirke, kvine
Døme
- døra skreik på hengslene;
- stormen skreik rundt huset
overført tyding: kome kraftig til uttrykk;
jamfør skrikande
Døme
- fargane skrik imot oss frå husa i knallblått, grønt i mange nyansar, ulikt gult;
- armoda skreik imot oss

Faste uttrykk

skrike opp
uttrykkje noko høglydt
skrike ut
rope ut

skrik

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

det å skrike (, 1);

lyd av skriking

Døme

skrik og skrål;
setje i eit skrik

- fugleskrik
- ungeskrik

Faste uttrykk

mykje skrik og lite ull
- mykje strev utan nyttig resultat
- mykje oppstyr utan særleg grunnlag
siste skrik
nyaste moten
rysjar og volangar er siste skrik frå Paris

skrikje, skrike 1

substantiv hokjønn

Opphav

Tyding og bruk

kråkefugl med skrikande låt
- - lavskrikje
  - nøtteskrikje
barneleike som lagar ein skrikande lyd

skrikke 1

skrikka

verb

Opphav

Tyding og bruk

om fugl: skrika på ein klanglaus, einsformig måte;

Døme

skjora skrikka