Avansert søk

Nynorskordboka 8 oppslagsord

kultivert

adjektiv

Tyding og bruk

som er prega av finkultur;
danna
Døme
- ei særs hyggjeleg og kultivert ung dame;
- han kjem frå ein kultivert bakgrunn
som er dyrka eller odla fram;
jamfør kultivere (2)
Døme
- kultivere bringebær;
- skogen er kultivert

kultivere

kultivera

verb

Opphav

gjennom fransk cultiver, frå mellomalderlatin cultivare; sjå kultur

Tyding og bruk

arbeide med jord eller annan natur for å få avling;
dyrke (2, 1)
Døme
- kultivere ei myr
drive fram planter;
dyrke
Døme
- dei kultiverte juletre
utvikle og odle fram ei planteart eller ein dyrerase
Døme
- kultivere fram nye sauerasar
i overført tyding: halde ved like;
pleie, dyrke;
forme (2), skape
Døme
- ho kultiverer kontaktane sine;
- han kultiverte rolla som nerd;
- dei vil kultivere fram ei forståing mellom folkegruppene

urbanisere

urbanisera

verb

Tyding og bruk

gjere (meir) urban (1);
gjere bymessig
Døme
- målet er å urbanisere bygda
- brukt som adjektiv:
  urbaniserte strøk;
  urbaniserte miljø
gjere (meir) urban (2);
gjere meir kultivert

urban

adjektiv

Opphav

frå latin, av urbs ‘by’

Tyding og bruk

som er særmerkt for eller gjeld byar;
bymessig;
motsett rural
Døme
- i urbane strøk;
- urbant liv
danna, velseda, kultivert (1)
Døme
- urban humor;
- debatten gjekk føre seg i urbane former
- brukt som adverb:
  te seg urbant

verdsdame

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

verdsvan kvinne;

jamfør verdsmann

Døme

ei sjarmerande og kultivert verdsdame

elevert

adjektiv

Opphav

perfektum partisipp av elevere

Tyding og bruk

som ligg på eit høgt nivå;

kultivert, høgtliggjande

Døme

ei elevert samtale;
ha ein elevert smakssans

hetære

substantiv hokjønn

Opphav

av gresk hetaira ‘kamerat, veninne’

Tyding og bruk

prostituert, ofte kultivert, kvinne i det gamle Aten

sve, svede

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt sviða; samanheng med svi (

Tyding og bruk

stykke i skogen som er rydda og kultivert med bråtebrenning