Nynorskordboka
urban
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| urban | urbant | urbane | urbane |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| urbanare | urbanast | urbanaste |
Opphav
frå latin, av urbs ‘by’Tyding og bruk
Døme
- urban humor;
- debatten gjekk føre seg i urbane former
- brukt som adverb:
- te seg urbant