Avansert søk

Vanleg søk

Nynorskordboka 16 oppslagsord

krukke

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt krukka, frå lågtysk; eller gammalengelsk

Tyding og bruk

rundt, heller høgt, flatbotna kar av steintøy, porselen, glas eller liknande

Døme

ei krukke med vin

- blomsterkrukke
- vasskrukke

Faste uttrykk

Sareptas krukke
forråd som aldri går tomt;
sareptakrukke

Artikkelside

Sareptas krukke

Tyding og bruk

forråd som aldri går tomt;

sareptakrukke;

Sjå: krukke

Artikkelside

amfora

substantiv hankjønn

Uttale

amfoˊra

Opphav

av latin amphora; frå gresk , opphavleg ‘boren på begge sider’

Tyding og bruk

antikk krukke med to øyre og trong hals

Artikkelside

ampulle

substantiv hankjønn

Uttale

ampulˊle; ampulˋle

Opphav

av latin ampulla ‘flaske, krukke’

Tyding og bruk

liten, lukka behaldar til å ha legemiddel i (særleg til innsprøyting);

jamfør giftampulle

Artikkelside

forsegle

forsegla

verb

Opphav

frå lågtysk; av for- ( og segl (

Tyding og bruk

stengje med segl (1, 1)
Døme
- forsegle ein konvolutt
validere med segl (1, 2)
Døme
- forsegle eit dokument
dekkje slik at innhaldet ikkje kjem ut
Døme
- forsegle ei krukke;
- flaska var forsegla
stengje for tilgang;
plombere;
låse
Døme
- politiet forsegla døra til huset
i overført tyding: fullbyrde, validere gjennom ein gest
Døme
- forsegle ei avtale med eit handtrykk;
- forsegle kjærleik med eit kyss

Artikkelside

seidel

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom tysk; frå latin situla ‘vasspann, krukke’

Tyding og bruk

stor ølkrus med hank

Artikkelside

urne

substantiv hokjønn

Opphav

latin urna

Tyding og bruk

vase (1, krukke
Døme
- ei urne med blomar i
boks til eller med oska etter nokon som er kremert
Døme
- setje ned urna
boks, kasse til eller med avgjevne røystesetlar
Døme
- valurne;
- gå til urnene – røyste