Nynorskordboka
krukke
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei krukke | krukka | krukker | krukkene |
Opphav
norrønt krukka, frå lågtysk; eller gammalengelskTyding og bruk
rundt, heller høgt, flatbotna kar av steintøy, porselen, glas eller liknande
Døme
- ei krukke med vin
- som etterledd i ord som
- blomsterkrukke
- vasskrukke
Faste uttrykk
- Sareptas krukkeforråd som aldri går tomt;
sareptakrukke