Nynorskordboka
sennep
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein sennep | sennepen | sennepar | sennepane |
Opphav
frå gresk; opphavleg truleg arabiskTyding og bruk
- slekt i krossblomfamilien;Sinapis
- (krydder laga av frø av) plante av slekta sennep (1)
Døme
- pølse med sennep og ketchup