Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 29 oppslagsord

krenkje, krenke

krenkja, krenka

verb

Opphav

norrønt krenkja; av lågtysk krenken, av krank ‘sjuk’

Tyding og bruk

  1. Døme
    • kjenne seg krenkt;
    • det ho sa, krenkte han
    • brukt som adjektiv:
      • krenkjande ytringar;
      • bli utsett for krenkjande haldningar
  2. ikkje respektere;
    Døme
    • krenkje ytringsfridomen;
    • menneskerettane blir krenkte
Artikkelside

trø/kome/gå nokon for nær

Tyding og bruk

fornærme eller krenkje nokon;
Sjå: nær
Døme
  • du bør ikkje trø han for nær;
  • talaren kom publikum for nær;
  • han gjekk leiaren for nær
Artikkelside

trø nokon på tærne

Tyding og bruk

kome for nær innpå einemerka eller rettane (til nokon), råke på ømme punkt, støyte, fornærme, krenkje, plage;
Sjå: tå
Artikkelside

integritetskrenking

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å krenkje integriteten til ein person
Døme
  • han har utsett jenta for grov integritetskrenking
Artikkelside

krenking

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å krenkje;
audmjuking, fornærming
Døme
  • vere skulda for seksuelle krenkingar;
  • medverke til krenking av menneskerettar
Artikkelside

nøytralitet

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

det å vere nøytral (2)
Døme
  • væpna nøytralitet;
  • krenkje nøytraliteten til eit land
Artikkelside

ågang

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt ágangr

Tyding og bruk

  2. påtrengjande vitjing;
    òg: inngrep;
    òg: åtak
    Døme
    • gjere ågang på retten til ein – krenkje retten til ein
Artikkelside

ærekrenke, ærekrenkje

ærekrenka, ærekrenkja

verb

Tyding og bruk

krenkje, skade æra til ein person med skuldingar;
Artikkelside

forurette

foruretta

verb

Opphav

etter lågtysk; av for- (2

Tyding og bruk

gjere urett mot, krenkje, fornærme
Døme
  • skuldinga forurettar meg
Artikkelside

støyte

støyta

verb

Opphav

norrønt steyta; samanheng med stutt

Tyding og bruk

  1. Døme
    • støyte spydet i noko(n);
    • støyte stokken i golvet
    • knuse med støytar
      • støyte hol på isen med ei jernstong;
      • støyte sund noko i ein mortar
  2. Døme
    • støyte kule;
    • støyte båten frå land;
    • støyte alle frå seg;
    • støyte nokon utfor eit stup
  3. råke ei hindring;
    renne mot noko;
    Døme
    • båten støytte hardt mellom bårene
  4. blåse kort og kraftig
    Døme
    • støyte i eit horn;
    • støyte i nasen
  5. Døme
    • eg meinte ikkje å støyte deg;
    • bli, kjenne seg støytt over noko
    • i presens partisipp: som skaper motvilje
      • verke støytande
  6. i faste uttrykk

Faste uttrykk

  • støyte bort
    vise (nokon) bort
  • støyte mot
    råke eit problem
    • støyte mot ein mur av uvilje
  • støyte på
    tilfeldig treffe på
    • eg støytte på naboen på butikken i dag
  • støyte saman
    bli sterkt usamde
    • dei støytte saman over budsjettet
  • støyte til
    kome i tillegg
    • komplikasjonar støytte til under vegs
  • støyte ut
    vise bort;
    stengje ute
Artikkelside
Side 1 av 3