Avansert søk

Nynorskordboka 8 oppslagsord

konkurrent

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk, frå latin; jamfør konkurrere

Tyding og bruk

deltakar i ein konkurranse (1);
medtevlar
Døme
- han passerte konkurrentane i første sving
nokon som ein konkurrerer med på ein marknad eller i ein bransje
Døme
- vere konkurrentar på same marknaden

få/ha heng på

Tyding og bruk

kome eller vere så nær ein konkurrent (i eit løp eller ei turnering) at det er mogleg å passere;

Sjå: heng

Døme

sprintaren har heng på tredjeplassen;
laget fekk heng på tabelltoppen

hovudkonkurrent

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

viktigaste, største konkurrent til noko

Døme

dei er hovudkonkurrenten vår i denne tevlinga

heng 2

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

det at noko heng;
noko som heng
Døme
- ein buksebak med heng
- - føreheng
  - haleheng
  - påheng
  - vedheng
framoverhangande bergvegg;
bratt skråning
Døme
- køyre ein krapp sving øvst i henget
- - brattheng
  - overheng
svak, jamn vind;
drag i lufta
Døme
- eit lite heng av nordavind
det at datamaskin eller anna teknisk innretning har hengt seg opp
Døme
- få heng i programvara

Faste uttrykk

få/ha heng på
kome eller vere så nær ein konkurrent (i eit løp eller ei turnering) at det er mogleg å passere
sprintaren har heng på tredjeplassen;
laget fekk heng på tabelltoppen

-ent 1

substantiv hankjønn

Opphav

same opphav som -ent (

Tyding og bruk

etterledd særleg brukt i nemningar for person;

i ord som dosent, konkurrent og regent

vippe 3

vippa

verb

Opphav

samanheng med vibrere

Tyding og bruk

bikke (2), svinge (røre seg) opp og ned (att og fram)
Døme
- sitje og vippe med foten over kneet;
- bilen vippa rundt i svingen;
- det står og vippar mellom borgarleg og sosialistisk fleirtal;
- det vippar – lyset kjem og går
bikke (1), tuppe (2
Døme
- vippe ein sau rundt på ryggen;
- vippe ballen over målmannen og i mål;
- vippe av pinnen – slå ut, trengje unna (ein konkurrent )

Faste uttrykk

vippe pinne
i barneleik: støyte ein pinne av garde med ein annan pinne så langt som mogleg, og utan at motparten fangar han

protestflagg

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

flagg som blir heist under kappsegling som teikn på at ein protesterer mot ein konkurrent
flagg som blir heist eller bore i ein demonstrasjon eller liknande for å protestere mot noko
Døme
- delegasjonen markerte med ei stille oppstilling med protestflagg

motstandar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person eller gruppe som kjempar mot noko eller er ueinig med nokon;
fiende
Døme
- vere motstandar av dødsstraff;
- ha mange motstandarar;
- politiske motstandarar;
- tilhengjarar og motstandarar
person eller lag som nokon konkurrerer mot;
konkurrent, motpart
Døme
- laget var varsla å vere ein tøff motstandar