Nynorskordboka
påheng
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit påheng | påhenget | påheng | påhenga |
Tyding og bruk
noko som heng på;
noko som følgjer eller diltar etter
Døme
- ein jolle som påheng til båten;
- ho kjende seg som eit påheng – til overs, som femte hjul på vogna