Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 9 oppslagsord

klistre

klistra

verb

Opphav

frå lågtysk; samanheng med kline

Tyding og bruk

  1. feste med klister eller lim;
    feste seg, kleime seg
    Døme
    • klistre opp ein plakat;
    • klistre frimerke;
    • dei våte kleda klistra seg til kroppen
  2. i overført tyding: vere sterkt oppteken av noko eller fysisk nært knytt til noko
    Døme
    • klistre seg inntil fjellveggen;
    • folk sat klistra til fjernsynet;
    • blikket deira var klistra mot vindauget

plaster

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt plástr, gjennom mellomalderlatin; frå gresk emplassein ‘forme’

Tyding og bruk

  1. stoffstykke med klistrande overflate (og ein kompress (1) midt på), brukt til å dekkje mindre sår med
  2. stoffstykke preparert med legemiddel til å klistre på huda

Faste uttrykk

  • plaster på såret
    noko ein får som erstatning for det ein ville ha;
    lindring, trøyst

frimerke

substantiv inkjekjønn

Opphav

opphavleg ‘merke som gjer postsendinga fri’

Tyding og bruk

  1. merke med ein viss verdi til å klistre på ei postsending og såleis betale frakta
    Døme
    • setje på frimerke;
    • samle på frimerke
  2. i idrett: ballspelar som heile tida ligg innåt og passar på ein god motspelar
    Døme
    • setje frimerke på toppspelaren;
    • spele med frimerke

collage, kollasj

substantiv hankjønn

Uttale

kolaˊsj

Opphav

frå fransk , av coller ‘klistre’

Tyding og bruk

bilete som er limt saman av ulike materiale
Døme
  • ein collage av fotografi, avisutklipp og tøybitar

lime 3

lima

verb

Opphav

norrønt líma; av lim

Tyding og bruk

  1. feste eller binde saman med lim;
    klistre
    Døme
    • lime att konvolutten;
    • lime noko i hop
  2. i IT: setje inn noko som ein har kopiert eller klipt ut
    Døme
    • lime inn eit bilete i dokumentet

klesse 2

klessa

verb

Opphav

samanheng med klase (2

Tyding og bruk

  1. klaske, plaske
  2. kleime, klistre

stempelmerke

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. avtrykk etter eit stempel (2)
  2. papirmerke med oppgjeven verdi til å klistre på stempelpliktige dokument eller varer

kline

klina

verb

Opphav

norrønt klína

Tyding og bruk

  1. stryke over med noko vått eller feitt;
    Døme
    • kline blekk utover arket;
    • kline lefse;
    • kline på noko måling;
    • kline seg ut
  2. klemme (2, 3), presse (2, 3) i ei viss retning
    Døme
    • kline seg inn til veggen
  3. Døme
    • kysse og kline

kleime 2

kleima

verb

Opphav

norrønt kleima; samanheng med kline

Tyding og bruk

  1. kline, klistre noko opp
    Døme
    • kleime opp
  2. henge ved;
    hengje seg fast
  3. nedsetjande (om person): kline seg inn på