Nynorskordboka
plaster
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit plaster | plasteret | plaster | plastera |
Opphav
norrønt plástr, gjennom mellomalderlatin; frå gresk emplassein ‘forme’Tyding og bruk
- stoffstykke med klistrande overflate (og ein kompress (1) midt på), brukt til å dekkje mindre sår med
- stoffstykke preparert med legemiddel til å klistre på huda
- som etterledd i ord som
- nikotinplaster
Faste uttrykk
- plaster på såretnoko ein får som erstatning for det ein ville ha;
lindring, trøyst