Avansert søk

2 treff

Nynorskordboka 2 oppslagsord

individualisere

individualisera

verb

Opphav

frå fransk eller tysk; jamfør individ

Tyding og bruk

  1. framheve det særmerkte for eit individ
    Døme
    • førenamnet individualiserer, etternamnet kategoriserer
  2. tilpasse til det einskilde individet
    Døme
    • dei individualiserer kosthaldet til kvar einskild
    • brukt som adjektiv:
      • individualisert opplæring

bunden

adjektiv

Opphav

av binde

Tyding og bruk

  1. som må følgje visse reglar, eit visst mønster eller liknande;
    pålagd, forpliktande;
    ikkje fri
    Døme
    • bunde mandat;
    • bunden fullmakt;
    • bunden arbeidstid;
    • dei bundne kostnadene på budsjettet har auka
  2. i språkvitskap, om substantiv og adjektiv: som står i ei form som tener til å individualisere og peike ut som kjend
    Døme
    • «guten» er bunden form eintal av «gut»;
    • dei bundne formene av substantiva
  3. brukt som etterledd i samansetningar

Faste uttrykk

  • bunden form
    stil som følgjer visse faste reglar, særleg med omsyn til rim og rytme
    • Shakespeare skreiv stort sett i bunden form