Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no
, Bokmålsordboka og Nynorskordboka
Bokmålsordboka og Nynorskordboka
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Meny
Hjelp
Om ordbøkene
Innstillingar
Kontakt oss
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Avansert søk
Vanleg søk
Ordbøker
Begge ordbøkene
Bokmålsordboka
Nynorskordboka
Søk
Oppslagsord
Med bøygde former
Fritekstsøk
Ordklasse
alle
verb
substantiv
adjektiv
pronomen
determinativ
adverb
preposisjonar
konjunksjonar
subjunksjonar
interjeksjonar
Nullstill
Listevisning
Søkjehjelp
Eitt treff
Nynorskordboka
4
oppslagsord
blinke
1
I
blinka
verb
Vis bøying
Opphav
av
blink
(
1
I)
;
samanheng
med
blank
Tyding og bruk
setje merke på tre som skal hoggast
Døme
vere i skogen og blinke
Faste uttrykk
blinke ut
velje ut og setje merke på tre som skal hoggast
i overført tyding: sjå seg ut, velje ut til ei viss oppgåve
blinke ut tre kandidatar
Artikkelside
blinke
2
II
blinka
verb
Vis bøying
Opphav
frå
tysk
Tyding og bruk
blenkje
,
glimte
Døme
bilen blinka med lysa
;
stjernene blinka på himmelen
blunke
(1)
Døme
blinke med auga når det smell
Artikkelside
stjerne
substantiv
hokjønn
Vis bøying
Opphav
norrønt
stjarna
,
i
tyding
4 frå
engelsk
;
samanheng
med
astronom
og
stella
Tyding og bruk
himmellekam
som er synleg som ein lysande prikk
Døme
ein klar himmel med millionar av stjerner
;
i vest blinka ei stor stjerne
òg i
samansetningar
som
fiksstjerne
kveldsstjerne
morgonstjerne
etter trua på at den innbyrdes stillinga til stjernene når eit menneske blir fødd, avgjer lagnaden for det mennesket
vere fødd under ei lykkeleg stjerne
flimmer
(1)
,
lysglimt
Døme
få eit slag så ein ser stjerner
noko som liknar ei stjerne
Døme
eit juletre med stjerne i toppen
;
eit ord merkt med stjerne
òg i
samansetningar
som
gullstjerne
sjøstjerne
skogstjerne
merke på ein viss standard
campingplassen har tre stjerner
avteikn
ein hest med stjerne i panna
vidkjend person
Døme
ei ny stjerne i langrennssporet
til dømes
filmstjerne
idrettsstjerne
popstjerne
Faste uttrykk
ha ei høg stjerne
vere godt likt
;
stå høgt i kurs
førelesaren har ei høg stjerne hos studentane
stå skrive i stjernene
vere fastsett av lagnaden
Artikkelside
blink
1
I
substantiv
hankjønn
Vis bøying
Opphav
frå
tysk
Tyding og bruk
merke til å sikte
eller
skyte på
;
(svart, rund) flekk midt i ei skyteskive
Døme
skyte på blink
;
treffe blinken
;
skyte blink
merke på trestamme etter blinking
;
blekk
(
1
I
, 1)
;
jamfør
blinke
(
1
I)
samling av tre som er
blinka
(
1
I)
Døme
selje blinken på rot
Faste uttrykk
fylle blinken
i skiskyting: treffe alle blinkane på skyteskive
på tredje skyting imponerte han med å fylle blinken
midt i blinken
nett det ein ynskjer
;
heilt rett
dette må vere ei bok midt i blinken for deg
Artikkelside