Gå til hovedinnhold
Tilgjengelighet
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Enkelt søk
Om avansert søk
4 treff

Bokmålsordboka 0 oppslagsord

Nynorskordboka 4 oppslagsord

utolig, utolug

adjektiv

Tyding og bruk

  1. Døme
    • bli utolig av å vente
  2. om ting og liknande: som toler lite;
    som held seg dårleg, som taper seg fort;
    Døme
    • utolige varer, planter
  3. Døme
    • utolig person, syn, gjerning
Artikkelside

verkje, verke 2

verkja, verka

verb

Opphav

norrønt verkja; jamfør verk (1

Tyding og bruk

  1. gjere vondt;
    Døme
    • det verkjer i foten;
    • såret verkte;
    • armane verkte av roinga
  2. kjenne verk (1, 1);
    ha vondt
    Døme
    • ho verkte i heile kroppen
  3. losne av betennelse;
    Døme
    • det verkte ut ein splint
  4. ha hugverk;
    ottast;
    vere urolig eller utolig
    Døme
    • han verkte av dårleg samvit;
    • han sat og verkte med ei sak;
    • ho verkte etter å kome seg av garde
Artikkelside

utolmodig

adjektiv

Tyding og bruk

som greier dårleg å vente eller halde ut;
Døme
  • vere utolmodig etter å starte;
  • vente utolmodig
Artikkelside

irritabel

adjektiv

Opphav

av latin irritabilis, av irritare; jamfør irritere

Tyding og bruk

  1. utolig (2), særs kjenslevar, sår (2, 1)
    Døme
    • ha ein irritabel hals
  2. som lett blir irritert, som lett mistar humøret
    Døme
    • sliten og irritabel
Artikkelside