Avansert søk

17 treff

Bokmålsordboka 7 oppslagsord

kvekke 1

verb

Opphav

jamfør norrønt preteritum hvakk

Betydning og bruk

fare sammen;
støkke, skvette
Eksempel
  • det kvakk i meg;
  • han kvekker til;
  • hun kvakk da det banket på døra

kvekke 2

verb

Betydning og bruk

få til å kvekke (1;
skremme
Eksempel
  • han kvekte meg

kvekke 3

verb

Opphav

lydord

Betydning og bruk

  1. særlig om frosk eller and: gi fra seg en serie enstonige lyder;
    jamfør kvekk (4
    Eksempel
    • froskene kvekker nede ved tjernet
  2. om person: snakke med støtvis og enstonig stemme
    Eksempel
    • jo da, kvekket bestefaren

kvekk 3

adverb

Opphav

trolig av kvekke (1

Betydning og bruk

fullstendig, helt
Eksempel
  • slå seg kvekk i hjel;
  • le seg kvekk i hjel;
  • slå hverandre kvekk fordervet

kvekk 1

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør norrønt hvekkr ‘knep’; av kvekke (1

Betydning og bruk

plutselig skrekk;
Eksempel
  • det gav en kvekk i meg

kvekk 2

substantiv intetkjønn

Opphav

av kvekke (3

Betydning og bruk

  1. lyd fra frosk eller and
  2. (kort og tonløs) lyd;
    kort (innholdsløs) ytring;
    Eksempel
    • jeg har ikke hørt et kvekk fra dem;
    • før hun fikk sagt et kvekk, hadde de løpt sin vei

Faste uttrykk

  • ikke et kvekk
    ikke et ord;
    ikke noe
    • de skjønte ikke et kvekk;
    • dette sier meg ikke et kvekk

støkke 1

verb

Opphav

norrønt støkkva ‘skvette, fare av sted’

Betydning og bruk

fare sammen i redsel, skvette, kvekke
Eksempel
  • jeg stokk da jeg fikk se dem;
  • det stokk i henne

Nynorskordboka 10 oppslagsord

kvekke 1

kvekka

verb

Opphav

jamfør norrønt hvakk preteritum

Tyding og bruk

fare saman;
støkke, skvette
Døme
  • det kvakk i han;
  • ho kvekk til;
  • vi kvakk av det høge smellet

kvekkje, kvekke 2

kvekkja, kvekka

verb

Tyding og bruk

få til å kvekke (1;
skremme
Døme
  • dei kvekte opp fuglane

kvekke 3

kvekka

verb

Opphav

lydord

Tyding og bruk

  1. særleg om frosk eller and: gje frå seg ein serie einstonige lydar;
    jamfør kvekk (4
    Døme
    • froskane kvekkar nede ved tjernet
  2. om person: tale med støytvis og einstonig røyst
    Døme
    • jau da, kvekka bestemora

kvekken

adjektiv

Tyding og bruk

Døme
  • ikkje vere kvekken

nøgge

nøgga

verb

Opphav

norrønt hnøggva; samanheng med nygge

Tyding og bruk

få ei uhyggjeleg kjensle;
kvekke, støkke, nygge
Døme
  • det nogg i han

kvekk 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

av kvekke (3

Tyding og bruk

  1. lyd frå frosk eller and
  2. (stutt og tonlaus) lyd;
    kort (innhaldslaus) ytring;
    Døme
    • eg har ikkje høyrt så mykje som eit kvekk frå henne;
    • ingen av dei sa eit kvekk

Faste uttrykk

  • ikkje eit kvekk
    ikkje eit ord;
    ikkje noko
    • dei skjøner ikkje eit kvekk;
    • dette interesserer meg ikkje eit kvekk

kvekk 1

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør norrønt hvekkr ‘knep’; av kvekke (1

Tyding og bruk

brå redsle;
Døme
  • få ein kvekk i seg

kvekk 3

adverb

Opphav

truleg av kvekke (1

Tyding og bruk

fullstendig, heilt
Døme
  • slå seg kvekk i hel;
  • le seg kvekk i hel;
  • fryse kvekk forderva

kveppe 1

kveppa

verb

Opphav

jamfør færøysk hveppa

Tyding og bruk

Døme
  • det kvapp i han

Faste uttrykk

  • kveppe til
    fare saman;
    skvette
    • ho kvapp til da smellen kom

nygge, nyggje

nygga, nyggja

verb

Opphav

norrønt hnyggja

Tyding og bruk

  1. (skade ved å) støyte, skrubbe, gnage
    Døme
    • nygge borti noko(n);
    • nygge av tauet;
    • båten ligg og nygg (seg) mot steinane
  2. Døme
    • det nygg i snøret;
    • huset nogg i vindkasta
  3. Døme
    • eg nogg der eg stod;
    • nygge til