Avansert søk

20 treff

Bokmålsordboka 1 oppslagsord

håndtere, handtere

verb

Opphav

gjennom lavtysk hanteren ‘besøke ofte, drive handel’, fra fransk hanter ‘ha omgang med, besøke, utføre’; i nordisk omdanning og betydningsendring etter hånd

Betydning og bruk

  1. bruke eller behandle et redskap, et hjelpemiddel, et materiale eller lignende
    Eksempel
    • håndtere et redskap
  2. ta seg av;
    bearbeide
    Eksempel
    • et firma som håndterer farlig avfall
  3. gå fram i en sak eller lignende;
    mestre
    Eksempel
    • håndtere en vanskelig sak;
    • han håndterte situasjonen dårlig

Nynorskordboka 19 oppslagsord

handtere

handtera

verb

Opphav

gjennom lågtysk hanteren ‘vitje ofte, drive handel’, frå fransk hanter ‘ha omgang med, vitje, utføre’; i nordisk omlaging og tydingsendring etter hand

Tyding og bruk

  1. bruke eller behandle ein reiskap, eit hjelpemiddel, eit materiale eller liknande
    Døme
    • handtere både øks og sag
  2. ta seg av;
    ta hand om
    Døme
    • verksemder som handterer farleg avfall
  3. gå fram i ei sak eller liknande;
    meistre
    Døme
    • dei handterte situasjonen bra;
    • det vart diskusjon om korleis dei skulle handtere saka

hanskast

verb

Faste uttrykk

  • hanskast med
    ha å gjere med;
    prøve krefter med;
    handtere
    • han var ikkje lett å hanskast med

forhalde

forhalda

verb

Opphav

frå lågtysk og tysk ‘halde tilbake, halde fast ved’

Faste uttrykk

  • forhalde seg
    • oppføre seg;
      fare fram;
      vere
      • ein lyt forhalde seg roleg;
      • saka forheld seg slik dei seier
    • vere ein samanheng;
      ha seg;
      vere (3, 7)
      • dersom det faktisk forheld seg slik du påstår, vil det få store konsekvensar
  • forhalde seg til
    • ta stilling til;
      ta omsyn til;
      handtere (3)
      • forhalde seg til realitetane;
      • dei måtte forhalde seg til mykje informasjon samstundes;
      • noko som er vanskeleg å forhalde seg til
    • ha eit visst forhold (4) til;
      relatere til
      • variablane forheld seg til kvarandre som det går fram av formelen

uhandterleg

adjektiv

Tyding og bruk

vanskeleg eller tungvinn å handtere;
Døme
  • ei stor og uhandterleg rive;
  • ein uhandterlig økonomisk situasjon

uhamsleg

adjektiv

Tyding og bruk

  1. vanskeleg eller tungvinn å handtere;
    utenleg, upraktisk;
    Døme
    • sverda var tunge og uhamslege
  2. rotete, slurvete;
    uflidd, ustelt;
    Døme
    • uhamslege klede;
    • gå sjuskete og uhamsleg
    • brukt som adverb:
      • vere uhamsleg kledd
  3. ekkel, utriveleg
    Døme
    • ei uhamsleg kjensle

forhalde seg til

Tyding og bruk

Sjå: forhalde
  1. ta stilling til;
    ta omsyn til;
    Døme
    • forhalde seg til realitetane;
    • dei måtte forhalde seg til mykje informasjon samstundes;
    • noko som er vanskeleg å forhalde seg til
  2. ha eit visst forhold (4) til;
    relatere til
    Døme
    • variablane forheld seg til kvarandre som det går fram av formelen

hanskast med

Tyding og bruk

ha å gjere med;
prøve krefter med;
handtere;
Døme
  • han var ikkje lett å hanskast med

psykolog

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør -log (1)

Tyding og bruk

  1. person som har psykologi (1) som fag
    Døme
    • psykologen lærte han nokre teknikkar for å handtere angsten betre
  2. Døme
    • forfattaren er ein stor psykolog

massere

massera

verb

Opphav

gjennom fransk; frå arabisk mass ‘handtere, ta på’

Tyding og bruk

gni eller kna ein kroppsdel med hendene
Døme
  • massere stive musklar

kriseplan

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

plan for å handtere ei krise
Døme
  • arbeide ut ein kriseplan