slokne
slokna
verb
Opphav
norrønt slokna, av slokkinn; jamfør sløkke (1Tyding og bruk
- slutte å brenne eller lyse
Døme
- bålet slokna;
- det sloknar i omnen;
- gatelyktene har slokna
Døme
- stjerna slokna
- miste gløden
Døme
- auga slokna
- i overført tyding: sovne
Døme
- dei gjekk til sengs og slokna fort
- i overført tyding: slutte å leve;
Døme
- ho slokna etter eit langt sjukeleie
- stanse, stogge;gå i stå
Døme
- motoren slokna