beslag
substantiv inkjekjønn
Uttale
beslaˊgOpphav
av beslåTyding og bruk
- metallstykke som er festa på noko til vern, styrking eller pynt
Døme
- beslag på ei kiste
- det å beslagleggje, ta i forvaring;
Døme
- ta beslag i fartøyet;
- gjere beslag av viktige dokument
- noko som er beslaglagt
Døme
- eit stort beslag narkotika
- grant tau til å beslå (2) segl med
Faste uttrykk
- leggje beslag påsikre seg, oppta, okkupere
- leggje beslag på tida til nokon;
- prosjektet legg beslag på mange ressursar