Artikkelside

Nynorskordboka

beslagleggje, beslaglegge

beslagleggja, beslaglegga

verb
Bøyningstabell for dette verbet
infinitivpresenspreteritumpresens perfektumimperativ
å beslagleggaå beslagleggebeslagleggbeslaglahar beslaglagtbeslaglegg!
å beslagleggjaå beslagleggje
Bøyningstabell for dette verbet (partisippformer)
perfektum partisipppresens partisipp
hankjønn /
hokjønn
inkjekjønnbunden formfleirtal
beslaglagd + substantivbeslaglagt + substantivden/det beslaglagde + substantivbeslaglagde + substantivbeslagleggande
beslagleggjande

Tyding og bruk

  1. Døme
    • beslagleggje tjuvegodset
  2. gjere krav på, gjere eksklusivt tilgjengeleg for seg sjølv;
    Døme
    • beslagleggje tida til nokon;
    • beslagleggje store areal