Artikkelside

Nynorskordboka

verb

Bøyningstabell for dette verbet
infinitiv	presens	preteritum	presens perfektum	imperativ
å seglaå segle	seglar	segla	har segla	segl!segla!segle!
å seglaå segle	segler	seglde	har seglt	segl!
å siglaå sigle	siglar	sigla	har sigla	sigl!sigla!sigle!
å siglaå sigle	sigler	siglde	har siglt	sigl!

norrønt sigla

kome seg fram, flytte seg med hjelp av segl og vind
Døme
- skuta seglar godt;
- skipet segla forbi
- frakte, reise med seglbåt
  segle langs heile kysten
- navigere, styre (2
  segle etter landemerke
- gå i fart
  han segla i fem år som stuert;
  båten segla på Sør-Amerika;
  segle i medvind – òg: ha medgang;
  kan du segle meg over fjorden;
  segle til sjøs
drive, flyte (med vind og straum)
Døme
- stokken segla nedover elva
fare glidande eller svivande gjennom lufta;
flyte på vengene
Døme
- ørna segla høgt oppe på himmelen
ake, skli
Døme
- han ramla og segla heile bakken ned på bakenden
skri vørdeleg
Døme
- frua kom seglande inn i sid kjole
falle, kante
Døme
- segle over ende