Nynorskordboka
beisle, beksle
beisla, beksla
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å beislaå beisle | beislar | beisla | har beisla | beisl!beisla!beisle! |
å bekslaå beksle | bekslar | beksla | har beksla | beksl!beksla!beksle! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
beisla + substantiv | beisla + substantiv | den/det beisla + substantiv | beisla + substantiv | beislande |
beksla + substantiv | beksla + substantiv | den/det beksla + substantiv | beksla + substantiv | bekslande |