Nynorskordboka
beisle, beksle
beisla, beksla
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ | 
|---|---|---|---|---|
| å beislaå beisle | beislar | beisla | har beisla | beisl!beisla!beisle! | 
| å bekslaå beksle | bekslar | beksla | har beksla | beksl!beksla!beksle! | 
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| beisla + substantiv | beisla + substantiv | den/det beisla + substantiv | beisla + substantiv | beislande | 
| beksla + substantiv | beksla + substantiv | den/det beksla + substantiv | beksla + substantiv | bekslande |