Artikkelside

Nynorskordboka

beisel, beksel

substantiv inkjekjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
eit beiselbeiseletbeiselbeisla
eit bekselbekseletbekselbeksla

Opphav

norrønt beizl; samanheng med bite

Tyding og bruk

  1. del av seletøy (med munnbit) som blir lagt kring hovudet på ein hest