Enkelt søk | Begge ordbøkene

Bokmålsordboka 1 oppslagsord

substantiv hankjønn

fra latin; opprinnelig ‘bukt, fold’

i matematikk: forholdet mellom en vinkels motstående katet og hypotenusen i en rettvinklet trekant;
symbol sin;
til forskjell fra cosinus
hulrom eller kanal i kroppen, særlig i nesen eller hjernen

substantiv hankjønn

frå latin; opphavleg ‘boge, bukt, fald’

i matematikk: høve mellom den motståande kateten og hypotenusen for ein vinkel i ein rettvinkla trekant;
symbol sin;
til skilnad frå cosinus
holrom eller kanal i lekamen, særleg i nasen og hjernen