Nynorskordboka
cosinus
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein cosinus | cosinusen | cosinusar | cosinusane |
Uttale
koˊsinusOpphav
forkorting for latin complementi sinus ‘sinus til komplementvinkelen’Tyding og bruk
i matematikk: i ein rettvinkla trekant: høve mellom den kateten som er med og dannar vinkelen og hypotenusen;
symbol cos;
til skilnad frå sinus (1)