spel 1
substantiv inkjekjønn
Opphav
lågtysk spil; av spele (2Tyding og bruk
- uroleg rørsle, veksling
Døme
- sjå spelet av nordlyset på himmelen;
- eit spel av fargar
- som etterledd i
- geislespel
- minespel
- det å spele (2, 2), delta i organisert leik med reglar, ofte med ball og anna utstyr
Døme
- laget viste godt spel;
- ballen er ute av spel
- som etterledd i
- biljardspel
- fotballspel
- krigsspel
- det å spele med kort, brikker, terningar og liknande
Døme
- berre drive med drikk og spel;
- det kom kjærleik med i spelet – inn i biletet
- som etterledd i
- kortspel
- sjakkspel
- terningspel
- det å satse (pengar) i von om forteneste
Døme
- drive uærleg spel – fare uærleg fram;
- ha ein finger med i spelet – ha innverknad på noko; jamfør finger (1)
- som etterledd i
- hasardspel
- lukkespel
- leik (5) som fugl driv med i paringstida
Døme
- skyte tiur på spel
- det å spele skodespel
Døme
- spelet på scena var av beste merke;
- det er berre spel frå hennar side – ho berre læst som
- einskild omgang, parti av eit spel (1, 3)
Døme
- vinne første spelet
- sett med kort, brikker og liknande til å spele med
- som etterledd i
- brettspel
- krokketspel
- puslespel
- som etterledd i
- lystspel
- musikkspel
- skodespel
- syngjespel
- sørgjespel
Faste uttrykk
- avtalt spelavtale i løynd til eigen føremon
- setje på spelvåge (2 (noko)
- setje ut av speltvinge (motstandaren) til å gje opp
- spele høgt spelta stor vågnad
- stå på spelvere i fare for å gå tapt