Nynorskordboka
puslespel
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit puslespel | puslespelet | puslespel | puslespela |
Opphav
av engelsk puzzle ‘gåte, problem’; truleg samanheng med pusle (1Tyding og bruk
- sett av brikker som skal setjast saman til eit bilete
Døme
- leggje puslespel
- i overført tyding: arbeid som krev presisjon og tolmod
Døme
- å få til ein komité var litt av eit puslespel