flakke
flakka
verb
Opphav
norrønt flakka; samanheng med flagreTyding og bruk
- dra kvilelaust frå stad til stad utan noko klart mål;
Døme
- flakke ikring
- fare eller gli uroleg
Døme
- lyset flakka hit og dit;
- auga flakka
- brukt som adjektiv
- med flakkande blikk