Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

trumfkort

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

spelkort i trumf (1)
i overført tyding: trumfess (2), trumf (3)
Døme
- ha eit trumfkort i diskusjonen

trumf

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom tysk, frå fransk; same opphav som triumf

Tyding og bruk

i kortspel: kortfarge som stikk (2 kort av andre fargar
Døme
- ruter er trumf
trumfkort
Døme
- bruke ein trumf for å ta stikket
i overført tyding: argument, middel eller liknande som gjer at ein vinn
Døme
- ha ein trumf i bakhanda;
- forhandlingsleiaren har spela ut alle trumfane sine