Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 13 oppslagsord

strekke 2

strekka

verb

Opphav

av strekkje (2; etter rekke (3

Tyding og bruk

vere nok, greie seg;
Døme
  • pengane, kreftene, evnene strakk ikkje til;
  • kjenne på seg at ein ikkje strekk til

strekkje 2, strekke 3

strekkja, strekka

verb

Opphav

truleg lågtysk strecken

Tyding og bruk

  1. refleksivt: gjere, bli lengre;
    Døme
    • strekke seg;
    • tauet strekte seg under påkjenninga
    • gjere seg lang
      • ho strekte seg for å nå opp
  2. skade med tøying
    Døme
    • eg strekte ein lårmuskel på treninga
  3. rette ut, stramme
    Døme
    • strekke føtene;
    • strekke hals;
    • strekke laken;
    • han geispa og strekte seg;
    • strekke opp handa
  4. leggje, spenne (ut)
    Døme
    • strekke ei snor til å grave etter;
    • strekke kabel, telefonleidning;
    • strekke kjølen til ein ny båt
  5. særleg i militærstell: irettesetje
  6. breie (seg)
    Døme
    • eigedomen strekker seg frå dalbotnen og opp mot snaufjellet;
    • ein møteserie som strekte seg over fleire vekervarte i fleire veker

Faste uttrykk

  • strekkje ut
    • tøye ut, til dømes etter trening
    • om tid: vare lenge;
      trekkje ut
      • arbeidet har strekt ut i tid

strekke 1, strekkje 1

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

rekke til

Tyding og bruk

strekke til;
Sjå: rekke
Døme
  • pengane rakk ikkje til

tøle til

Tyding og bruk

strekke til, vere (så vidt) nok;
Sjå: tøle

hanke til

Tyding og bruk

så vidt strekke til;
Sjå: hanke
Døme
  • det var så vidt det hanka til med han

økonomisk

adjektiv

Opphav

latin oeconomicus, gresk oikonomikos; sjå økonom

Tyding og bruk

  1. forsiktig i forbruk, sparsam
    Døme
    • ein må vere økonomisk skal pengane strekke til
  2. rimeleg, billig i bruk
    Døme
    • ein økonomisk oppvarmingsmåte
  3. som har med pengar å gjere, finansiell
    Døme
    • den økonomiske stillinga for kommunen var dårleg
  4. som gjeld økonomi som fag eller vitskap
    Døme
    • eit økonomisk studium;
    • økonomisk gymnas

ty 3

verb

Opphav

norrønt týja; samanheng med tøye (2

Tyding og bruk

  1. Døme
    • erma tyr til olbogen
  2. strekke (til), hjelpe, nytte
    Døme
    • dette tyr ikkje til

hanke 3

hanka

verb

Opphav

avleidd frå norrønt hanga, før nynorsk hange; jamfør henge (3

Tyding og bruk

  1. gjerne vilje feste seg på;
    henge (etter)
    Døme
    • ho hanka etter gutane

Faste uttrykk

  • hanke til
    så vidt strekke til
    • det var så vidt det hanka til med han

klekkeleg

adjektiv

Opphav

frå lågtysk ‘strekke til’; jamfør klekke (1

Tyding og bruk

som monar
Døme
  • få ei klekkeleg bot