Avansert søk

18 treff

Nynorskordboka 18 oppslagsord

skure

skura

verb

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

gni hardt mot noko;
Døme
  • skure golvet;
  • båten skura mot fjøresteinane

Faste uttrykk

  • la det skure
    ikkje gripe inn når noko går gale

skuring

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. Døme
    • skuring og vasking
  2. i overført tyding: overhøvling, skrape (1, 2)
    Døme
    • gje nokon ei skuring

Faste uttrykk

  • grei skuring
    noko som er opplagt eller lett å utføre
    • det er grei skuring å få installert vassmålar

la 3, late 3

lata

verb

Opphav

same opphav som late (1

Tyding og bruk

  1. gje lov eller høve til å;
    tillate å;
    ikkje hindre eller setje seg imot
    Døme
    • vi får la henne gjere det;
    • vi lèt dei sleppe fri;
    • dei lét henne kome;
    • vi har late dei drive på med sitt;
    • du må la meg tenkje meg om
  2. syte for at noko blir gjort;
    få til å
    Døme
    • dei lét advokaten setje opp eit testament
  3. brukt i imperativ for å kommandere eller oppmode til
    Døme
    • la dette bli mellom oss!
    • la meg vere i fred!
    • la oss gå!

Faste uttrykk

  • ikkje la seg merke med
    ikkje vise reaksjon
  • la bli
    ikkje gjere
    • kan du la bli å forstyrre meg!
  • la det skure
    ikkje gripe inn når noko går gale
  • la det stå til
    ha von om at noko skjer på beste måte
  • la gå at
    det får så vere at (noko er slik)
  • la gå!
    • om bord i båt: kast!
      • la ankeret gå!
    • ok, det får bli slik!
  • la høyre frå seg
    seie ifrå, gje beskjed;
    gje lyd frå seg
    • ho har ikkje late høyre frå seg på ei stund
  • la seg ...
    gje tillating eller moglegheit til å
    • la seg intervjue;
    • ho lét seg ikkje skremme;
    • dei lot seg ikkje lure;
    • han vonar det lèt seg gjere å skaffe opplysningar
  • la vente på seg
    kome seint
    • snøen lèt vente på seg
  • la vere
    ikkje bry seg om;
    halde seg unna;
    avstå frå
    • eg klarer ikkje å la vere;
    • dei lét vere å reise

dørk

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør nederlandsk durk, dork og lågtysk dork

Tyding og bruk

golv i eit rom på eit skip;
golv i maskinrom
Døme
  • plante beina trygt på dørken;
  • bli sett til å skure dørken

Faste uttrykk

  • gå i dørken
    falle i golvet;
    svime av
    • han mista balansen og gjekk rett i dørken

hurve

hurva

verb

Tyding og bruk

  1. arbeide slurvete;
    Døme
    • hurve frå seg arbeidet
  2. gå uvyrde (for seg)
    Døme
    • la det hurvela det skure, la det gå som best det kan

stålull

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

masse av svært tynne ståltrådar til å skure eller pusse metallgjenstandar og liknande med
Døme
  • pusse reiskapen med stålull

skrubbe 2

skrubba

verb

Opphav

samanheng med norrønt hrjúfr ‘knudrete, ru’

Tyding og bruk

  1. gni hardt;
    Døme
    • skrubbe golvet;
    • skrubbe nokon på ryggen
  2. få skrubbsår
    Døme
    • ho skrubba seg på kneet
  3. minske fart;
    bremse
    Døme
    • han skrubbar med føtene for å bremse ein kjelke

la det skure

Tyding og bruk

ikkje gripe inn når noko går gale;
Sjå: la, skure

skurepulver

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

vaskepulver som høver til å skure reint med

skurekost

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

kost (1, 1) til å skure med