Avansert søk

Nynorskordboka 31 oppslagsord

adjektiv

av latin indirectus, ‘ikkje rett’

ikkje direkte;
som skjer via mellomledd
som ikkje blir uttrykt direkte, men som ein må forstå ut frå samanhengen
Døme
- ho kritiserte leiinga indirekte

indirekte frispark
i fotball: frispark som ein ikkje kan skyte direkte i mål, men som må til ein annan spelar først
indirekte lys
lys som blir reflektert
indirekte objekt
setningsledd som uttrykkjer den eller det som verbalhandlinga skjer til gagn eller skade for
i setninga ‘eg gav jenta ei bok’ er ‘jenta’ indirekte objekt
indirekte prov
- i logikk: prov for at ein påstand er rett, ved å vise at det motsette av det som skal provast, er meiningslaust
- i jus: indisieprov
indirekte skatt
skatt som ikkje blir lagd på inntekt, til dømes toll og avgifter
indirekte tale
attgjeving med eigne ord av noko ein annan har sagt
indirekte val
val gjennom valmenn

i fotball: frispark som ein ikkje kan skyte direkte i mål, men som må til ein annan spelar først;

brukt til å uttrykkje at det må veljast mellom to (eller fleire) alternativ
Døme
- anten du eller eg må dra
brukt til å innleie vilkårssetningar og indirekte spørjesetningar
Døme
- anten du kjem eller går, er det ingen som ser det;
- ho visste ikkje anten han kom eller ikkje
etter nekting: verken (2
Døme
- dei var ikkje heime anten faren eller mora